Thursday 26 April 2012

ഒന്നും രണ്ടും

രണ്ടു കണ്ണിലൂടെയാണ് 
കയറി വന്നതെങ്കിലും 
നീ ഒന്നു തന്നെയാണെന്ന്
കാഴ്ച പറഞ്ഞു.
ഒരു നെഞ്ചില്‍ തന്നെയാണെങ്കിലും 
നീ രണ്ടാണെന്ന് 
കണ്ണീരു പറഞ്ഞു.

കുട















കാറ്റും വേനലും 
തുന്നിത്തന്ന പൊടിപ്പുതപ്പുമായി
എത്രയായി ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു,
ഇടവത്തിലെത്തുമെന്ന വാക്ക് തെറ്റിച്ചിട്ടും
നേരം തെറ്റിയ നിന്‍റെ വരവിനു 
വഴിക്കണ്ണുമായി ഈ ഉത്തരത്തില്‍.. 

Sunday 22 April 2012

കാവലാള്‍

















ഓര്‍മകളേ പൊയ്ക്കൊള്ളുക.
എന്‍റെ കാരാഗൃഹത്തില്‍ നിന്ന്
രക്ഷ നേടൂ.
ഇതാ താക്കോല്‍,
എല്ലാവരും പുറത്തിറങ്ങി
വിജനമായ മതിലകം
താഴിട്ടു പൂട്ടുക.
താക്കോല്‍ ഉപേക്ഷിച്ചോളൂ.
ആര്‍ക്കും പ്രവേശനമില്ലാത്ത
മതിലകത്തിന്‍റെ കാവലാളാവണമെനിക്കിന്ന്.
താക്കോല്‍ക്കൂട്ടമില്ലാത്ത കാവലാള്‍.



ഒരിക്കല്‍

എന്‍റെ നെഞ്ചിലെ 
തീ പകുത്തെടുത്ത്
ഗുല്‍മോഹര്‍ പൂത്തുതുടങ്ങി.
ഒരിക്കല്‍
കത്തിപ്പടരുന്ന ഈ ചെന്തീയില്‍ 
ഞാന്‍ അലിഞ്ഞുചേരും.
മടക്കയാത്രയിലും 
ഞാന്‍ നിന്നെ പൊള്ളിക്കുകയാണല്ലോ
എന്‍റെ മണ്ണേ.
ശപിക്കരുത്,
നിന്നില്‍ ഞാന്‍ ചേര്‍ത്ത 
പാപം കഴുകിക്കളയാന്‍ 
ആര്‍ദ്രമായ്‌ നിന്നെപ്പുണര്‍ന്ന്
വര്‍ഷം പെയ്തിറങ്ങും,
ഇടമുറിയാതെ.
നിനക്കു മോക്ഷം.

Saturday 21 April 2012

RIP





















എന്‍റെ കുഴിമാടത്തിനു മുകളില്‍
പ്രശാന്ത വിശ്രമത്തിന്‍റെ
കുരിശു നാട്ടരുത്,

കപാലം തുരന്ന്
വെടിയുണ്ട പായുന്ന
ശബ്ദം നിലയ്ക്കും വരെ

ശരീരത്തിന്‍റെ നിമ്നോന്നതികള്‍
മാന്തിപ്പറിച്ച നഖങ്ങള്‍
അറുത്തുമാറ്റും വരെ

കണ്ണുകെട്ടിയവളുടെ
അളവുതൂക്കങ്ങളിലെ
കറ നീങ്ങും വരെ

കൊടിനിറങ്ങളുടെ പിന്നണികളില്‍
മനുഷ്യത്വത്തിന്‍റെ
പകല്‍ വീഴും വരെ

സത്യ സമത്വ സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങളുടെ
മഴ പെയ്യും വരെ


എന്‍റെ കുഴിമാടത്തിനു മുകളില്‍
പ്രശാന്ത വിശ്രമത്തിന്‍റെ
കുരിശു നാട്ടരുത്.

ലോജിക്ക്

പ്രോഗ്രാമറുടെ കണ്ണുകള്‍
ഒരു തവണ കൂടുതല്‍ ചിമ്മിയതാണ്
ലോജിക്കിന്‍റെ ഗതി മാറ്റിയത്.
സമപ്പെടുന്നതോട് കൂടി
അറിയാതെയോന്നാശ്ചാര്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍
മറവിയിലേക്കുള്ള വാതില്‍
തുറക്കപ്പെട്ടത്‌ ഓര്‍മയിലേക്കാണ്‌.

പ്രാണികള്‍ മുഴങ്ങിപ്പറന്നിരുന്നു.
ശാസ്ത്രീയമോ നാടനോ ആയ പേരുകളൊന്നും
                            അവര്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നില്ല.
ഓരോ ചിറകടിയുടെയും താളങ്ങള്‍ വിഭിന്നമായിരുന്നു,
'ഫാമിലി' ഒന്നല്ലെന്നറിയിക്കാനാണെന്നു തോന്നുന്നു
ചിലപ്പോള്‍ സങ്കരവുമാകാം.
ചിറകടി അലോസരമാകുന്നെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ 
ക്രൗര്യവികൃതമായ ചിരിയും പേറി
മൂക്കിനു താഴെ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച കുഴലുമായി
                             അവ പറന്നടുത്തു.
ചോരയോ ചിന്തയോ ഊറ്റിയെടുക്കാനോ
അതോ, വിഷം കുത്തിയിറക്കാനോ
എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.
അതിനു മുന്‍പേ ബോധം പോയിരുന്നു. 

അടഞ്ഞ പുസ്തകം

മുഖവുര എഴുതാന്‍ 
നിയോഗിക്കപ്പെട്ടയാളുടെ 
വായനയില്‍ ഒതുങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന 
പിന്കുറിപ്പില്‍ വിശ്വസിച്ച്
കണ്ണുകളും വിരലുകളും 
കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ 
കണ്ട അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ 
കാണാതെപോയ വിടവുകളില്‍ 
കിതയ്ക്കുന്ന ഗദ്ഗദം 
ആരറിഞ്ഞു! 

മതില്‍

വൈദ്യുത തരംഗങ്ങള്‍ 
നാഡീയാത്ര തുടങ്ങിയതു മുതല്‍ 
ആരൊക്കെയോ ചിതറിത്തെറിപ്പിച്ചുപോയ 
കല്‍ചീളുകള്‍ ഒരു വന്‍മതിലായത് 
പുറംകാഴ്ച മറയുവോളമറിഞ്ഞില്ല .
വാക്കിനെ തടവറയിലാക്കിയ,
കാഴ്ചയില്‍ ഇരുട്ടുനിറച്ച 
ഈ മതില്‍ തകര്‍ക്കുവാന്‍ 
ഇനിയെന്തു ചെയ്യേണ്ടുവെന്നും അറിവീല. 


# സ്വത്വം

കണക്ക്

പകലുകളില്‍ കണക്ക്
ഒരു കൂട്ടാളിയായിരുന്നു.
ആകെത്തുകയില്‍ നിന്ന്
അനുമോദനങ്ങളിലേക്കുള്ള യാത്രയില്‍
ഏറെ രസിപ്പിച്ചിരുന്നു.
ഇരുള്‍ പരക്കുമ്പോള്‍
പ്രശാന്തിയില്‍ നിന്ന് അത്
കരാളതയിലേക്ക് കൂടുമാറും.
പൂമുഖവാതില്‍ കണക്കുപുസ്തകത്തിന്‍റെ
പുറംചട്ടയായപ്പോള്‍
കാതുകള്‍ കൊട്ടിയടക്കാനും
നാവിനു വിലങ്ങു തീര്‍ക്കാനും കൊതിച്ചു.
കുടിയിറക്കുവാന്‍ പല വഴികള്‍ തേടിയെങ്കിലും
കുടികിടപ്പവകാശത്തിന്‍റെ മുറവിളികളില്‍
അതു നിറഞ്ഞാടി.
കണക്ക്
ഏകാന്തതയെപ്പോലും
നുഴഞ്ഞു കയറാനനുവദിക്കാതെ
എനിക്ക് കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്നു,
പിഴവുകളുടെ മണിമുഴക്കമായി.

പെയ്ത്ത്

മഴ പെയ്യുന്നതു പോലെയല്ല
മരം പെയ്യുന്നത്.
അതുപോലെയല്ല
ഇലകളും പൂക്കളും പൊഴിയുന്നത്.
ഇവയൊന്നും പോലെയല്ല
ജീവന്‍ പൊലിയുന്നത്.
എല്ലാം പെയ്തോഴികയെങ്കിലും
കാലത്തിനത്രേ ഏറെ ലാഘവം.
കുറ്റമേറ്റുപറഞ്ഞിട്ടും
ശിക്ഷ വിധിക്കാത്തതെന്ത്..?
അനുവദിച്ചത്
മാപ്പുസാക്ഷിയുടെ തണലെങ്കില്‍
ഞാന്‍ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടത്‌
സാക്ഷി വിസ്താരത്തിനല്ലല്ലോ.
വിചാരണയ്ക്കും
വിസ്താരത്തിനും മുന്‍പേ
സ്വമേധയാ പ്രതിക്കൂട്ടിലെത്തിയോള്‍ ഞാന്‍.
എന്നിട്ടും എന്‍റെ കേസിന്‍റെ
വിധിപ്രഖ്യാപനങ്ങള്‍
സാഹചര്യങ്ങളുടെ
കരിപ്രവാഹത്തിലാഴ്ന്നു പോയി.
എങ്കിലും
കര്‍മസാക്ഷിയുടെ കണ്ണുകള്‍
സദാ എനിക്കായി
തുറന്നിരിക്കുന്നെന്നാ-
ശ്വസിക്കട്ടെയിന്നു ഞാന്‍. 

സാക്ഷിമൊഴി

മാറ്റത്തിന്‍റെ
മാറ്റിനൊരു തൂക്കം
കുറവാണത്രേ.
ചൊല്ലലിന്
വ്യക്തതയില്ലെന്നാണ്
പുതിയ പരാതി.
കേള്‍വിക്കാണെന്ന്
മറുപടി ആരോപണവുമുണ്ട്.
പക്ഷെ,
സാക്ഷി പറയുന്നത് 
പരാതിക്കാര്‍
ബധിരനും മൂകനും
ആണെന്നാണ്‌! 

അപരിചിതര്‍

കണ്മുന്നില്‍ ഇന്നലെ വരെ കണ്ടത്
കര്‍ട്ടനായിരുന്നു.
അതു ഞാനറിഞ്ഞത് 
കാറ്റതിനെ ഉലച്ചപ്പോള്‍ മാത്രം.
ചിരിമറയ്ക്കുള്ളില്‍ ദംഷ്ട്രയായിരുന്നു 
അതില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നത് 
ചുടുചോരയും.
കര്‍ട്ടനിട്ടത് 
മനസാക്ഷിക്കു മുന്നിലായിരുന്നു 
അന്നു മുതല്‍ 
മനസാക്ഷിയും ബുദ്ധിയും 
തമ്മില്‍ തിരിച്ചറിയാതായി.
സംവാദമാളിപ്പടരുന്നുണ്ട്.
എന്‍റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കൊന്നും 
അവര്‍ക്കുത്തരമില്ല.
'തരുവാനന്നമില്ലെങ്കില്‍   
പിന്നെന്തിനീ പാത്രമെനിക്കിന്ന്?'
അവരിലെ നിസ്സംഗത 
എന്നെ വീണ്ടും ത്രസിപ്പിച്ചു.
ഒന്നിനും അവര്‍ക്കുത്തരമില്ല.
ഈ പുകിലെല്ലാം 
എന്‍റെയുള്ളിലെന്നോതി 
ഉറക്കമില്ലായ്മയുടെ 
ഉറക്കം അവസാനിച്ചു.
സ്വപ്നത്തിന്‍റെ ദീര്‍ഘായുസ്സ് 
സ്വപ്നം മാത്രമെന്നാണ്‌ 
ആചാര്യന്‍മാരുടെ പക്ഷം.
ചിമ്മി വിടര്‍ന്ന 
കണ്ണിനു മുന്നില്‍ 
മാറാല കെട്ടിയ മുറിയും 
പുകയാത്ത അടുപ്പും 
പല്ലിളിച്ചു കാട്ടുന്നു.
പുസ്തകങ്ങളില്‍ 
അക്ഷരങ്ങളെ കാണുന്നില്ല;
വെളിച്ചമില്ലാത്തതില്‍ 
പ്രതിഷേധിച്ച്
അവര്‍
വീടുപേക്ഷിച്ച് പോയത്രേ!

ഭ്രഷ്ട

പടിയടച്ചു പിണ്ഡതര്‍പ്പണം  ചെയ്തിട്ടും
ഓര്‍മയുടെ പടിപ്പുരയില്‍ 
കാത്തുനില്‍ക്കുന്നതെന്തിന്..?
എന്‍റെ പടിപ്പുരയ്ക്ക് ഞാന്‍ 
മണിച്ചിത്രത്താഴ് തീര്‍ക്കും
അതു തുറക്കുവാന്‍ മതിയാവില്ലൊരിക്കലും 
നിന്റെ താക്കോല്‍ക്കൂട്ടം 
ഞാന്‍ ഈ കൊട്ടാരത്തിന്നധിപനാണ് 
നീ ഭ്രാഷ്ടയാക്കപ്പെട്ട പ്രജയും!

വേരുവിലങ്ങ്

പറന്നകന്ന പക്ഷിയുടെ കൊക്കില്‍
ഒരു വിത്തുണ്ടായിരുന്നു.
പതര്ച്ചയുടെ വിറകൊണ്ട നിമിഷത്തില്‍
അതെന്നിലേക്കൂര്‍ന്നു വീണു.
ഋതുക്കളേറെ വിടപറഞ്ഞു.
തോടു പൊട്ടി വളര്‍ന്ന മരത്തിന്‍റെ
വേരുകള്‍ ഊര്‍ന്നിറങ്ങി
ഉള്ത്തളങ്ങളിലേക്കെത്തി നോക്കിയപ്പോഴേ
ഋതുക്കളോടൊപ്പം പറന്ന
ഞാനുമറിഞ്ഞുള്ളൂ,
വേരു വിലങ്ങുകളുമായി
എന്നെ പിടിച്ചുകെട്ടാന്‍
ഒരു വന്‍മരം
നിഴല്‍ വിരിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നു..

നാവിലെ മുകുളങ്ങള്‍
ആദ്യമെന്നോടു പറഞ്ഞത്
കള്ളമായിരുന്നു
കണ്ഠം നനച്ച മധുരം
ഞാന്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ നുണഞ്ഞു.
ഒടുവില്‍,
ഇന്ന് തോടു പിളര്‍ന്നോഴുകുന്ന
കയ്പുകഴുകുവാന്‍ 
എനിക്കു കഴിയുന്നില്ല.
വൈചിത്ര്യങ്ങളുടെ
വൈരുദ്ധ്യങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
കാലം എന്തോ ഒന്നിനെ ഒളിച്ചു.

ബന്ധങ്ങള്‍ പുതുജീവനെ
പാലൂട്ടുന്നതറിയാതെ വിടര്‍ന്ന
അര്ച്ചനാപുഷ്പങ്ങളെ നോക്കി
ദൈവം ഊറിച്ചിരിച്ചു.

കണ്ണുചിമ്മിയപ്പോള്‍
കണ്ടതില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നത്‌
പൊട്ടിച്ചിരിയെങ്കിലും
മിഴികളില്‍ ഈറന്‍ ബാക്കിയായി.

ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍

ഇന്ന് സൂര്യനെന്നോട് സംസാരിച്ചു 
അപ്പോഴാണെനിക്ക്‌ മനസ്സിലായത്,
ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരു കടലുണ്ടെന്ന്!

കാത്തിരിപ്പ്‌

അന്ന് ആകാശം ഇരുണ്ടിരുന്നു
അവിടെ മുഖങ്ങളും പഥങ്ങളും അന്യമായിരുന്നു 
ഇന്നലെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ജ്വലിച്ചിരുന്നു
തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള്‍ തെളിച്ച വഴി വ്യക്തമായിരുന്നു 
ഇന്ന് ഗ്രഹണം നിഴല്‍ വിരിച്ചിരിക്കുന്നു 
അതിന്നന്ത്യം കാത്ത് നിമിഷങ്ങളെണ്ണുന്നു.. 

Friday 20 April 2012

വൈരുദ്ധ്യരൂപികളായ കുറെ നിഴലുകളുടെ പകര്‍ന്നാട്ടങ്ങളില്‍ പകച്ചുനില്‍ക്കുന്ന ഒരു നിഴല്‍..
തന്നില്‍ നിന്നു തന്നെ ഒരു ഇറങ്ങിപ്പോക്കിനായി സൂര്യന്‍ ഉച്ചിയിലെത്തുന്നത് കാത്തുനില്‍ക്കുന്നവള്‍.